Модны навчис сэрчигнэн газар унах нь сэтгэлийн гунигийг хөндөж тэртээд алсарч мартагдсан дурсамжийг сануулна.Сурагчийн цүнхээ үүрээд сэмхэн бишүүрхэлтэй сургууль руугаа алхаж байсан мөч саяхан мэт. Гэрээсээ холдон явахын эгшинд хатаагүй нулимсаа гэрийнхэнээсээ нуухдаа холын холд тэмүүлсэн хүслээ гэгээн мөрөөдөлтэйгээ сүлэн санаашрах мэт.Одож буй зуны дэлгэр цаг ирж буй хахир цагийн сүлэлдээнд  ааш нэг л тогтворгүй,юуг ч юм хүлээх мэт.Омголон залуу аагирхуу нас, хат суух идэр насны сүлэлдээнд сэтгэл нэг л гэгэлзэнгүй юу г юм дурсах мэт.Өдөртөө шатаж үдэштээ сэрүүцэх нарны илч өнгөт хорвоогийн жаргал зовлонг бидэнд сануулж учирлана. Голын ус мэт урсах өдрүүд хаяадаа гуниглах гунигийн сүлэлдээнд бодол нэг л санаашрангуй юуг ч юм ухаарах мэт.Өчигдөр байж байгаад өнөөдөр байхгүй болчихсон дотно нэгнийг төлөөлөх харуусал,модноос газар унах навчис мэт.